64 pagina's

Recensie Lucky Luke oneshot 3. Het stalen ros
door Mawil (naar Morris)

Ik kan me nog goed herinneren dat mijn moeder me – toen ik een jaar of tien was – vroeg: 'Wat zit je toch steeds te lachen?' Dan had ik mijn enige Asterix (In Hispania) voor de dag gehaald, of er eentje van de bieb geleend. Ook Lucky Luke's stonden garant voor een uurtje schaterlachen.

De rechthebbenden van Lucky Luke hebben lef, ze durven met hun serie oneshots over de man die sneller schiet dan z'n schaduw de platgetreden paden te verlaten.
Ze vragen voor hun reeks Lucky Luke oneshots auteurs die niet in de mainstream opereren een album te maken. De vorige was van de in Nederland onbe...

Lees hier onze recensie van Lucky Luke Oneshot 3